เจ็บ แต่ จบ!

เจ็บ แต่ จบ 😁


วันนี้ มีคำถาม ถามว่า เมื่อเราอยู่ในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดของการแข่งขัน เราจะผ่านมันไปได้อย่างไร?

คำถามนี้ เกิดขึ้นจากการที่วันนี้มีนิตยสารชื่อดังเล่มนึง มาสัมภาษณ์ และ เราพูดคุยเรื่องราวต่างๆมากมาย ผ่านเรื่องราวในอดีต ย้อนๆนึกๆไป ก้อมีความสุขทุกครั้ง... 😊

หนำเล่าว่า.. ทุกๆการแข่งขัน เราจะต้องผ่านช่วงเวลาตั้งแต่ดีที่สุด จนถึงเลวร้ายที่สุด.. และเมื่อช่วงเวลา ที่เลวร้ายที่สุดนั้น มาถึง ถ้าเราผ่านมันไปได้ เราก้อจะไปต่อได้ และ แข่งได้จนจบ แต่ถ้าเราผ่านมันไปไม่ได้ นั่นหมายถึง การที่เราต้อง DNF ตัวเอง ไปในที่สุด... ไม่ว่า ช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดนั้น จะคือ ความรู้สึกท้อแท้ ความรู้สึกไม่ไหว อาการบาดเจ็บต่างๆนาๆ... ถ้าเราผ่านมันไปไม่ได้.. เราคงต้องจบและหยุดตัวเองแค่ตรงนั้น... 😭😳

น้องเปิ้ล คนสัมภาษณ์ ถามก่อนเลย ว่า แล้ว พี่หนำ เคยมั้ย.. หนำยิ้ม แล้ว ตอบเลย ว่า เคย DNF บ่อยไป 555 😅 ส่วนใหญ่จะรู้ตัวด้วย แต่งานไหนที่ตั้งใจจริงๆแล้ว ไม่ค่อยยอม DNF หรอกนะ..สู้ตาย!
มีอยู่ครั้งนึง แข่ง ไตรกีฬานี่แหละ ..ไปแข่ง Ironman ที่ Australia.. หลังจากจบจากจักรยานลงมาวิ่ง เริ่มวิ่งไปได้นิดหน่อย รู้สึกขาล้ามา ผ่านไปสัก สิบกว่ากิโล ปวดหน้าขาสุดๆ ปวดแบบทรมาน.. ฝืนไปได้อีก ไม่กี่กิโล เดินก้อปวด วิ่งก้อปวด.. ใจมันเริ่มท้อแฮะ... ไม่เอาแล้วดีกว่า พอ... พอคิดแบบนั้นปุ๊ป..ขาหยุดเดินทันที มองหามุมได้ ลงไปนั่งข้างทาง ถอดรองเท้าเลย. เลิก! พอกันที.. 😠
แล้วเราก้อนั่งดูคนนู้นคนนี้ บางคนวิ่งบางคนเดิน บางคนยืนอ้วกด้วย..ก้อยังไปกันต่อ นั่งนานเท่าไหร่ไม่แน่ใจ รู้แต่ว่า นั่งๆไป ค่อยๆหยิบรองเท้ากลับมาใส่ใหม่ ทีละข้าง รู้ตัวอีกที เอาวะ เค้าขนาดอ้วก ยังสู้เล้ยย...บางคนอาการแย่กว่าเราอีกยังไปเลย.. เราเดินก่อนก้อได้...แล้วค่อยว่ากัน.. รู้สึกตัวอีกที...ความคิดในหัวค่อยๆเปลี่ยน จากแย่ที่สุด เป็นค่อยๆบวกขึ้น
 เอาน่า
ถ้าเดินก้อปวดวิ่งก้อปวด.. งั้นเราวิ่ง _ม่งซะเลยดีกว่า...จะได้เสร็จเร็วๆ ทรมานเหลือเกินละ... คิดได้แบบนั้น ก้อกัดฟัน วิ่งเอามันให้จบ ให้เร็วเท่าที่ 2 ขาจะไปได้...

มีอีกหลายๆเหตุการณ์ คล้ายๆกัน...
ที่ทำให้หนำ ค้นพบว่า..
ช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด ขอแค่เรา ใจเย็น อย่าเพิ่ง เอาตัวเอง ออกจากสนามแข่ง หยุดอยู่นิ่งๆสักพัก..หายใจลึกๆ อีกสักหน่อย...
เราจะค้นพบว่า ช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด มันจะผ่านไปเอง.. ช่วงเวลาที่ดีขึ้นจะค่อยๆเข้ามา... การเสียเวลาหยุด พัก สักนิด...
เราจะเห็นว่า ทางที่เหลือข้างหน้าไม่ได้ไกลและยากเกินพยายามเลย 😉

ว่าแล้ว ก้อหยุดพักมาสามวันแล้ว ถึงเวลากลับไป ลุยดอยต่อ.. UTMF รออยู่ ทุกๆวันมีค่า... ล่าฝันกันต่อไปค่ะ 😤

อยากลอง ไตรกีฬา มาทางนี้!!!

อยากลอง ไตรกีฬา มาทางนี้!!!


ก้าวแรกสู่การเป็นนักไตร (ตอนที่ 1/3)

แอบมี inbox มาเยอะเลยสำหรับช่วงนี้ ว่าอยากลองเล่นไตรกีฬาสักครั้งต้องทำยังงัย เตรียมตัวอย่างไร ซ้อมยังงัย เลยขอเอาบทความที่เคยเขียนไว้ก่อนหน้านี้มาลงอีกครั้งนะคะ

สำหรับทุกๆคนที่อยากลง อยากลอง ไตรแรก นะคะ

ครั้งแรก ก้าวแรก ของการเล่นไตรกีฬา

สิ่งแรกสุดสำหรับการเป็นนักไตรกีฬา คือการเล่นกีฬาทั้ง 3อย่าง จีงต้องถามตัวเองก่อนว่า เราเล่นได้ทั้ง ว่าย ปั่น วิ่ง มั้ย? ถ้าได้ อาจไม่จำเป็นต้องดี หรือ เก่ง แค่พอได้!! และถ้ามีอย่างน้อย 1ใน3อย่างที่เราถนัดอันนี้จะดีมากๆ แสดงว่าเราพร้อมละสำหรับไตรกีฬา!

หลังจากนั้นเราถึงมาตั้งเป้าหมายในการซ้อมกัน แต่พอจะซ้อมก้อจะมีปัญหาตามมาอีกว่า ยังไม่เคยลอง ยังไม่รู้เลยว่าจะเล่นได้มั้ย จบมั้ย ชอบมั้ย เลยยังไม่มีจักรยาน!!! นี่คือปัญหาที่2ที่มักจะเกิดขี้น หลายคนอาจมองเลยไปถึง การที่ต้องใช้รถจักรยานแบบไตรกีฬาเท่านั้นถึงจะแข่งได้!!! อันนี้ขอ บอกเช่นเดียวกันค่ะ ว่ารถจักรยานอะไร แบบไหน ก้อใช้ได้หมด ในการแข่งไตรกีฬา ขอแค่ ไม่ได้โขมยมา :)) อาจยืมมา เช่ามา ขอมา..ใช้ได้หมด!! ขอแค่ขี่ให้จบ ครบระยะและตามเส้นทาง จักรยานอะไรก้อได้ สำหรับมือใหม่ๆ ... หนำเองเคยใช้เสือภูเขา, เช่าจักรยาน, ยืมจักรยาน ทำมาหมดแล้ว กว่าจะมีโอกาสมีจักรยานเป็นของตัวเอง ก้อผ่านไปหลายสนามอยู่

หลังจากเราแก้ปัญหาเรื่องจักรยานไปได้ สำหรับใครที่เร่ิมด้วยการลองซื้ิอจักรยาน คงไม่มีปัญหา สามารถพกพา จักรยานคู่กายไปซ้อมได้ทุกที่ทุกเวลา แต่ถ้าใครทุนน้อยแล้วจบด้วยการเช่า/ยืม คงยากที่จะเช่าไปซ้อมตลอดเวลา หนำแนะนำให้ปั่นจักรยาน indoor ไปก่อน อันนี่ถ้าได้ทำ อย่างน้อยยังได้ strength แต่ข้อเสียของการปั่นindoor คือเราจะไม่ค่อยมีรอบขา แต่อย่างที่บอก แข่งให้จบปั่นให้ครบระยะ สำหรับการแข่งไตรครั้งแรก คือสิ่งที่เราต้องนึกถึงมากกว่าเทคนิคหรือความเร็ว!!!

ก้าวแรกสู่การเป็นนักไตร!! (2/3).

"ความมั่นใจและการซ้อม จะทำให้เราแข่งจบได้"

หลังจากเรามั่นใจว่าเราเล่นได้ทั้ง3อย่างเอาแค่พอถูไถไม่ต้องเก่งมากและแก้ปัญหาเรื่องจักรยานไปได้ ถือได้ว่าเราพร้อมพอสำหรับการเป็นนักไตร

ปัญหาสุดท้ายซี่งมักจะเกิดขึ้นกับคนที่เบสมาจากการว่ายน้ำหรือปั่นจักรยาน อาจจะมีปัญหาในเรื่องของการวิ่ง!!! แต่เรื่องนี้แทบจะไม่นับว่าเป็นปัญหาของการเล่นไตรกีฬาเลย เพราะขอแค่คุณไม่ยอมแพ้และพยายามเพื่อแข่งให้จบ จะวิ่งหรือเดินก็จบได้เหมือนกัน!!

แต่ตรงข้าม สำหรับใครที่ เบสมาจากการปั่นหรือวิ่ง อันนี้ต้องให้ชัวร์กับการว่ายน้ำนิดนึงนะคะ โดยเฉพาะการว่ายแบบ open water หรือ การว่ายแบบไม่ได้อยู่ในสระ นอกจากต้องซ้อมให้ครบระยะแล้วอาจต้องซ้อมแบบมีการเงยหน้าเช็คทางเป็นระยะด้วยนะคะ ไม่งั้นอาจมีการแถมและต่อให้เพื่อนๆแบบไม่รู้ตัว!!!

เอาล่ะ... นับมาถึงตรงนี้ ถ้าถามตัวเองแล้วและรู้สึกว่าพร้อมแล้ว สิ่งที่เราควรทำถัดมาเพื่อเป็นนักไตร กัอคือ การตั้งเป้าหมายและหางานแข่ง งานแข่งที่ดีและที่มือใหม่ควรสมัคร ต้องมีเวลาฟิตซ้อมประมาณ3เดือนหรืิออย่างน้อย2เดือน สำหรับเพื่อให้เรารู้สึกมั่นใจว่าเราจะแข่งจบ!! ความมั่นใจคือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการเป็นนักไตร มั่นใจว่าเราจะต้องจบ สิ่งที่จะทำให้เราเกิดความมั่นใจได้ก้อคือ "การซ้อม"..ซ้อม... และก้อซ้อมเท่านั้น :)) นึกมาถึงตรงนี้ให้รู้สึกเหนื่อยแทบทุกครั้งเลยแฮะ

แล้วเราต้องซ้อมอย่างไรล่ะ!!! มาถึงตรงนี้มือใหม่คงรู้สึกมึนๆ งงๆ ว่าต้องเริ่มจากอะไรก่อนดี ซ้อมอย่างไร เท่าไหร่ ถึงจะเพียงพอ!! พูดกันแบบทั่วๆไปยังไม่เน้นว่าเป็นไตรกีฬาระยะไหน... คือ แข่งระยะเท่าไหร่ก้อซ้อมให้ครบระยะ ก้อเท่านั้น!!! นี่เอาแบบคนทั่วไป ที่อยากแค่เอาให้จบก้อพอนะคะ เช่น เราสมัครไตรกีฬาระยะโอลิมปิค ว่าย 1.5k + ปั่น 40k + วิ่ง 10k ก้อซ้อม ระยะว่ายให้ครบ ปั่นให้ครบ วิ่งให้ครบ เอาแบบเดี่ยวๆนี่แหละ เอาให้ครบก่อน อย่างน้อยให้เรามั่นใจในวันแข่งจริงว่าระยะแค่นี้ ชั้นซ้อมมาแล้วนี่นา!! แต่ถ้าใครต้องการมากกว่านี้ อันนี้เรื่องใหญ่ละ เพราะมีวิธีซ้อมหลากหลายรูปแบบมาก เรียกว่าสูตรใครก้อสูตรมัน ว่ากันได้อีกยาวเลยล่ะ....

ขอหยุดแค่ซ้อมให้ครบระยะก่อนสำหรับมือใหม่ๆ แต่ใครต้องการทราบเชิงลึกขึ้นอีกให้สอบถามกันอีกทีนะคะ

หลังจากขั้นตอนการซ้อมผ่านไปได้ละ ที่เหลือก้อเป็นเรื่องราวของวันแข่งละ ที่มือใหม่คงมีมึนๆแน่ๆ รอภาคสุดท้ายของก้าวแรกสู่การเป็นนักไตรค่ะ...

ก้าวแรกสู่การเป็นนักไตร (3/3 จบแล้วจร้า)

"ความพร้อม จังหวะของตัวเอง และจิตใจที่มุ่งมั่น เท่านี้ก้อไตรได้!!"

หลังจากที่เราเตรียมความพร้อม ซ้อมมาละ!! ถึงเวลาของการออกรบซะที ก่อนวันแข่งหนึ่งวัน สิ่งที่ทุกคนจะได้รับหลังลงทะเบียบแข่งเสร็จ คือ เบอร์ สติกเกอร์ติดหมวกและจักรยาน ชิพจับเวลา หมวกว่ายน้ำ และ ของแจก!!!

จัดเตรียมของทุกอย่างให้พร้อมก่อนแข่งจริง ทำเช็คลิส ของตัวเอง เอาของจำเป็นสำหรับแข่ง ว่ายน้ำ ปั่นจักรยาน และ วิ่ง ไล่เรียงออกมาวางไว้เป็น3กอง เพื่อให้ง่ายต่อการเช็คซ้ำ

ว่ายน้ำ-หมวก, แว่นว่ายน้ำ, ชุดว่ายน้ำ/ชุดไตร, ชิพจับเวลา

จักรยาน-ชุดจักรยาน/ชุดไตรชุดเดิม, หมวกจักรยาน, รองเท้าจักยาน, ถุงมือ(optional), race belt(สายคาดเอวติดเบอร์พร้อม),แว่นตากันแดด(ควรมี)

วิ่ง-ชุดวิ่ง(อาจเป็นชุดเดิมตลอด),รองเท้าวิ่ง, หมวกวิ่ง(optional)

สิ่งที่อยากให้มือใหม่นึกถึงด้วยคือ ของกินระหว่างแข่ง จะกินอะไรตอนไหน วางแผนให้ดี แล้วใส่เพิ่มเข้าไป

อุปกรณ์กันแดด

และ ผ้าขนหนู จำเป็นมากโดยเฉพาะสนามที่ว่ายน้ำในทะเล!!

คราวนี้มาถึงเช้าวันแข่ง เราควรมาถึงtransition area ก่อนเวลาอย่างน้อย1ชั่วโมง เพื่อเตรียมความพร้อม เขียนเบอร์ จัดของ และ วอร์มว่ายน้ำ ความพร้อมคือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับมือใหม่ค่ะ ลดความกดดันและความตื่นเต้นไปได้เยอะค่ะ

"Transition area ในเช้าวันแข่งเปรียบเสมือนบ้านเล็กๆของเรา"

เพราะทุกๆกิจกรรมที่แข่งจะต้องกลับมาที่transitionเสมอ สำหรับมือใหม่ ให้ใช้เวลาอย่างเต็มที่นะคะ ไม่อยากให้รีบ และออกจากtransition area เมื่อพร้อมเท่านั้น!!!

เห็นนักแข่งคนอื่นรีบไม่ต้องตกใจและกังงลค่ะ เวลาเป็นของเรา ใช้ให้เต็มที่ ถ้าตื่นเต้นรีบตามคนอื่น อาจทำให้แข่งไม่จบได้ค่ะ!!!

นึกไว้ก่อนว่าขึ้นจากน้ำก่อนปั่นเราต้องทำอะไรบ้าง เพราะมือใหม่ๆ พอขึ้นจากน้ำแล้วจะมึนๆอึนๆ เบลอๆ นิดหน่อย ให้คิดไว้ค่ะ ขึ้นมาจะได้ไม่ลืม

วอร์มว่ายน้ำ และช่วงเริ่มสำหรับมือใหม่ที่ไม่ได้เป็นนักว่ายน้ำหรือว่ายน้ำยังไม่แข็ง หนำแนะนำให้ออกตัวทีหลังค่ะ เพื่อหลีกเลี่ยง อาการตื่นตกใจจากฝูงปลาข้างหน้าที่ตีกันนัวเนีย มือเท้าเพื่ิอนนักแข่งที่มาสะกิดเราแบบไม่ตั้งใจ ถ้าตื่นเต้นมากพยายามเล็งทุ่นที่ใกล้ที่สุดไว้ก่อนออกตัว ถ้าลงน้ำเริ่มว่ายแล้วรู้สึกเหนื่ิอย แน่น และหายใจไม่ทัน อย่ากลัว ให้ลดความเร็วลงมา จะว่ายท่าอะไรช่างมัน เทคนิคแย่ก้ออย่าได้แคร์ หรือแม้กระทั่งหยุดหาที่เกาะเพื่อลดความเหนื่อยและอาการpanic ให้ทำได้ทุกสิ่ง.. หายใจลึกๆตั้งสติให้ได้ แล้วค่อยๆว่ายออกไปใหม่

"ตามเวลาของตัวเอง จังหวะของตัวเอง!!"

แล้วเราจะผ่านช่วงเลวร้ายที่สุดของการเป็นนักไตรไปได้

ขึ้นจากน้ำกลับมาที่ transition อีกครั้ง ย้ำอีกครั้ง ออกเมื่ิอพร้อม!!! หลังจากขึ้นจักรยานแล้วถ้ารู้สึกว่าขาเมื่อยกว่าปกติอย่าตกใจค่ะ ปั่นสักพักจะดีขึ้นเองให้ใช้ เกียร์เบากว่าปกติก่อน ตอนออกตัว รู้สึกดีขึ้นจึงค่อยเพิ่ม อันนี้เพื่อเก็บขาไว้สำหรับว่ิงโดยเฉพาะ ถ้าเค้นเกินตั้งแต่ต้น อาจทำให้ช่วงวิ่งหมดแรง และช่วงปั่นท้ายๆเราไม่มีแรงได้ค่ะ

กลับมาที่transition อีกครั้งหลังปั่นครบคราวนี้แหละก่อนออกวิ่ง. ใช้เวลาอย่างเต็มที่ค่ะ จะพักจะยืดยังงัยก้อได้ให้รู้สึกว่าดีขึ้นแล้วค่อยเริ่มวิ่ง เพราะวิ่งจะทำให้Heart rate ขึ้นสูงกว่าปั่น บวกกับภาวะที่ร่างกายเริ่มล้าและอากาศที่ร้อนขึ้นแน่ๆ จะทำให้เราเหนื่อยกว่าปกติ

ออกตัวในช่วงแรก อาจรู้สึกวิ่งไม่ค่อยออก เหนื่อย เมื่อย ให้เริ่มวิ่งจากช้าๆ สัก3โลหลังจากนั้นเราจะรู้สึกดีขึ้นและเริ่มวิ่งได้เร็วขึ้นเองค่ะ การวิ่งเร็วตั้งแต่ต้นอาจทำให้เราต้องเดินเยอะในช่วงหลังหรือแม้กระทั่งตะคริวขึ้นได้ค่ะ

"เวลาเป็นของตัวเอง อย่าไปก้าวและรีบตามเวลาของคนอื่น"

มีสติและสมาธิ บวกกับใจที่มุ่งมั่น พลังใจเท่านั้นสำหรับช่วงวิ่ง

จะทำให้เราแข่งจบได้ค่ะ จะวิ่งเร็ว วิ่งช้า เดินช้า เดินเร็ว ขอเพียงแค่ก้าวไปเรื่อย เราก้อจะเอาชนะและประสบความสำเร็จได้ค่ะ

มาถึงช่วงสุดท้ายของก้าวแรกสู่การเป็นนักไตร หวังว่าคงจะมีประโยชน์สำหรับมือใหม่ๆและใครที่กำลังลังเลนะคะ ลงมือสมัครและเร่่ิมต้นซ้อมกันค่ะ ฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึงกันนะคะ!!!

Ultra10hrs เมื่อ 10ชม. ไม่ใช่แค่วิ่ง!

มาถึงวันนี้ ถ้าไม่เขียนรึไม่พูดถึงงานวิ่งนี้ คงไม่ได้แล้ว 😄
Ultra10hrs ขอเรียกได้ว่า เป็นควันหลง แบบจางๆ ละกันนะคะ เพราะ 2 วันนี่ คนอื่นหยุด หนำงานเข้า เคลียร์งานเพิ่งมีเวลาว่างๆมานั่งนึกถึง
 #ปาร์ตี้นักวิ่ง #ultra10hrs #วิ่งไปไม่รู้กี่รอบ #รู้ว่าร้อนแต่สนุก #เจอเพื่อนๆเพียบ #อิ่มหนำสำราญ #ทรมานสุดๆ 😅

ว่ากันว่า การวิ่ง ultra ให้ได้ 20% คือ Physical, 80% ที่เหลือ คือ Mental... ดูท่าจะจริง เพราะวินาทีที่ร่างกายก้าว เกินขีดจำกัดนั้น จิตใจ เราต้องมุ่งมั่นมากๆ เป้าหมายมีไว้พุ่งชนจริงๆ 😤

มาถึงตรงนี้ ก่อนอื่น ขอแสดง ความยินดี กับ สุดยอดนักวิ่งทุกท่านนะคะ ที่ ฝ่าคลื่นความร้อนอบอ้าวมาได้ และชุ่มฉ่ำ กัน ในช่วงเย็นๆก่อนจบ หลายคนพิชิต ระยะในฝันได้สำเร็จ หลายคน เร็วติดอันดับ 1ใน 100 เห็นทุกคน มุ่งมั่น แล้ว ช่างน่าประทับใจจริงๆ 😂
เห็นบรรยากาศจากเฟสบุค เพื่อนๆนักวิ่ง แล้ว ดีใจด้วยจริงๆ 😁

งานวิ่งนี้ สุดแสนจะพิเศษ กว่างานอื่น ตรงที่ เรามีมิตรภาพ เรามี เพื่อนๆ จากหลายๆชมรม หลายๆกลุ่ม มาตั้งเต็นท์ นั่งเฝ้า นอนเฝ้า ยืนเฝ้า ไม่ได้เชียร์แต่เฉพาะ เพื่อนในกลุ่มเท่านั้น แต่มีน้ำใจ เผื่อแผ่ มาถึง เพื่อนนักวิ่งด้วยกันแบบเหลือเฟือจริงๆ 😙😙😙 เห็นแล้ว ซึ้งและขอบพระคุณอย่างสูง 😂

ขอบคุณ สวนพฤกษ์ รันนิ่ง จริงๆ ที่จัดงานนี้จนเป็นประเพณี ให้ความรู้สึกเหมือนมันคือ งานเลี้ยงสังสรรค์ใหญ่ประจำปีจองพวกเรานักวิ่ง จริงๆ เรียกได้ว่า แค่ได้ก้าวเท้าเข้างาน จะวิ่งเดี่ยว วิ่งผลัด หรือ แม้กระทั่ง นั่งเชียร์ ก้อแอบที่จะยิ้มไปกับบรรยากาศในงานไม่ได้

ขอบคุณสำหรับ น้ำเย็นๆ เกลือแร่ ผลไม้ ฟองน้ำ ไอติม ขนมจีน ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น ข้าวต้มมัด ขนมปัง และอีกเพียบ ที่ทานไม่ไหวแล้ว ได้แต่ยืนดู 😍

ปีหน้า เรามานัดเจอกันอีกนะคะ ทุกท่าน
งานนี้ที่ทรมานงานเข้าสุดๆ ขอทำสถิติ กับเค้าบ้าง ในปีหน้า เพราะไม่เคยมีสถิติ เลย #อยากรู้ต้องลอง

ระยะท้อแท้ มีจริงหรือ???

ระยะท้อแท้!     มีจริงหรือ?

เช้านี้นึกมาถึงเรื่องวิ่ง แล้วนึกไปถึงระยะท้อแท้ ที่เมื่อระยะนี้มาถึงเมื่อไหร่ ให้รู้สึกปวดหัว ปวดขา ปวดตับ ขึ้นมาซะงั้น 😬😡

เพื่อนๆอาจงง ว่า ระยะท้อแท้คืออะไร
คำจำกัดความระยะท้อแท้สำหรับหนำ คือ ระยะที่เรามักจะรู้สึกว่า ไม่สนุกแล้ว ไม่อยากวิ่งแล้ว อยากเลิก พอดีกว่า ไม่เอาแล้ว ปวดขามากเมื่อยไปหมด วิ่งไม่ไหวแล้ว จนบางครั้งอาจถึงขั้น  DNF ไปเลยก้อมี 😱

ส่วนตัว หนำ เอง ระยะนี้มีตลอด😬 ไม่ว่าจะแข่ง 10, 21, 42 หรือ อัลตร้า อาจไม่ใช่แค่ในการวิ่งอย่างเดียว ในการแข่งไตรกีฬา หรือ แข่งจักรยาน ก้อมีด้วย
แต่ขออนุญาตยกตัวอย่างจากการวิ่ง เพื่อให้เห็นภาพกันชัดเจนนะคะ
เช่น ระยะ 10โล ระยะท้อแท้หนำมักจะอยู่ที่ กิโลที่ 5-6
ระยะ ฮาล์ฟ ก้อจะอยู่ที่ 13-15k
ระยะ 42k มักจะอยู่ที่ กิโลที่15-18
หรือ จากการวิ่ง 100โล มา 3 ครั้ง อยู่ที่กิโลที่ 60-66 ทุกครั้ง เฮ่อ! ให้มันได้ยังงี้สิน่าาา 😅

แล้วต้องทำอย่างไร??

เมื่อระยะท้อแท้มาถึง เรามักจะคิดแต่เรื่องแย่ๆ เช่น นี่เรามาทำอะไรเนี่ย? นี่ชั้นทำอะไรอยู่แล้วทำไปเพื่ออะไร?
อีกตั้งไกล ทำไม่ได้หรอก พอเถอะ
ปวดขา ปวดเข่า ปวดตับ อย่างไม่มีสาเหตุ ซะงั้น
และ
เพื่อหลีกเลี่ยงการ DNF ที่อาจเกิดขึ้น ซึ่งแน่นอนไปแข่งทั้งที คงไม่มีใครไปเพื่อ แข่งไม่จบหรอก วิธีแก้ส่วนตัวที่อยากแนะนำนะคะ

1) หยุดวิ่ง เปลี่ยนเป็น เดิน... เดินไปจนกว่าจะมีความรู้สึกอยากวิ่งใหม่อีกครั้ง แต่ระหว่างที่เดินมักจะมีเพื่อนนักวิ่งใจดี ทั้งให้กำลังใจ ทั้งชวนให้วิ่งด้วย แนะนำให้เริ่มวิ่ง เมื่อรู้สึกอยากวิ่งเท่านั้น 😥 สู้ดี้

2) รีบสอดส่ายหาคนวิ่งด้วยทันที เพื่อเปลี่ยนความคิดแย่ๆในหัว หาเพื่อนคุยบ้าง ดีซะอีกอาจได้เพื่อนใหม่ คอเดียวกันเพิ่มขึ้นอีกคน 😊 หรือ สมัยนี้ คนชอบพกกล้อง ถ่ายมันเลย ถ่ายทุกอย่างในโลก อาจรวมไปถึงถ่ายวีดีโอ ตัวเองบ่นๆๆๆ เอาไว้ดูเล่นขำๆบ้างหลังแข่งเสร็จ

หรือ
3) วิ่งให้ช้าลง รีบเปลี่ยนเรื่องราวในหัวให้เป็นแง่บวก เช่น เราทำได้ ใจเย็นๆ, เราวิ่งไปแค่จุดให้น้ำแล้วกัน กินน้ำแล้วค่อยเดิน (อันนี้หมายรวมถึง การแข่ง ที่มีน้ำให้ดื่มเท่านั้นนะคะ 😅), พอถึงจุดให้น้ำ ก้อ เอาวะ? วิ่งต่อไปแค่จุดถัดไป...ยื้อไป ทีละจุดเล็กๆสั้นๆ ตื้อไป แบบ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก แล้ว เราจะลืมเลย เมื่อพ้นช่วงท้อแท้แบบนี้มาได้ 😂😤

ส่วนเพื่อนๆที่มีแนวคิดแบบอื่น เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ หนำอยากทราบ เผื่อเกิด ประโยชน์กับเพื่อนนักวิ่งท่านอื่นๆ

ยังไงเราได้ทดลองใช้กัน งานวิ่ง 10ชม. สัปดาห์นี้แน่นอน ไว้เจอกันนะคะ 🙆🙏

AIM4MORE TRAIL RUNNING CAMP April2015

AIM4MORE TRAIL RUNNING CAMP April2015

''แคมป์ ที่ได้กลับไปมากกว่า ได้มา วิ่ง''


ตลอดเส้นทางของการวิ่ง ทั้งขึ้น ขึ้น ขึ้น และลง ล๊ง ลง คือ อีก 1 บทพิสูจน์ หัวใจแกร่ง ของพวกเรา ทุกคน หลังจากปิดทริป พวกเราต่างได้เรียนรู้และได้อะไรหลายๆอย่างติดไม้ติดมือ และที่สำคัญ ติดตราไว้ในใจของทุกคนกลับบ้าน ทั้ง ความฟิต ความแข็งแรง มุมมองของการวิ่งแบบอัลตร้า หัวใจที่แข็งแกร่ง พัฒนาการและทักษะในการวิ่ง ทุกอย่างที่เพิ่มขึ้น ทั้งหมดนี้ยังรวมไปถึงมิตรภาพ เสียงหัวเราะ ภาพความทรงจำที่ดี   ตลอดทริปนี้ของพวกเรา ต้องขอขอบคุณ ผู้ร่วมแคมป์ทุกคนจากใจที่มาร่วมด้วยช่วยกันวิ่ง แบบ ไม่มี บ่นสักคำ

หมู... เภสัชกรหญิงใจอึด ได้พิสูจน์ว่า ถึงแม้จะไม่เคยวิ่งเทรลมาก่อนเลยในชีวิต หมูก็วิ่งได้ จะมีล้มลุกคลุกดินไปบ้างก้อแค่ในวันแรกเท่านั้น หมูมีพัฒนาการด้านการวิ่งเทรลที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ตลอด 3วันของการวิ่ง ไม่ใช่แค่พัฒนาการด้านการวิ่งอย่างเดียวแต่รวมถึงความแข็งแกร่งก้อเพิ่มตามไปด้วยอย่างชัดเจน ช่างน่าประทับใจจริงๆ

ยอด... อันนี้ ยอด เยี่ยมสมชื่อ ได้เห็นศักยภาพของคุณยอดอย่างชัดเจนทั้ง ขึ้นเขาและลงเขา ความฟิต ทักษะและความแข็งแรงมีอยู่ครบเครื่องจริงๆตลอดเวลา 3วันติดต่อกัน คุณยอด ตามมาติดๆจนบางครั้งแอบต้องรีบด้วยซ้ำ รับรองว่าความฝันพิชิต 100k ของคุณยอด ต้องยอดสมชื่อแน่ๆ คอยติดตามผลงานทั้งในจอนอกจออยู่นะคร๊าาา

ไก่... อีกหนึ่งบทพิสูจน์ให้กับคนวัยทำงานทั้งหลายว่า ถึงแม้จะต้องยุ่งกับงาน ทำงานอาทิตย์ละ 7 วัน เธอก้อยังวิ่งได้ และได้ดีขึ้นในทุกๆวันด้วย ในวันแรก ไก่ สารภาพว่า ไม่ได้ซ้อมไม่ได้วิ่งเลย แต่เธอมาด้วยใจ ใจที่อยากจะพิสูจน์ว่า ไก่ก็ทำได้ ... ถึงแม้จะมีอุปสรรค จากข้อเท้าที่บาดเจ็บตั้งแต่วันแรก แต่ไก่ ก็พิสูจน์ให้เห็นถึงพลังใจที่แข็งแกร่งกว่าร่างกาย ไก่กัดฟัน วิ่งกับเราทุกวัน และแอบมีแวบๆไปเล่นน้ำสงกรานต์บ้างในช่วงว่าง แสดงว่าแรงยังเหลือ.. ขาดไก่ไปคน แคมป์ของเราคงขาด น้ำ(แข็ง) ไปอีกหลายกระสอบ ไว้คราวหน้าไก่จะมาแก้ขา และ แก้มือกับแคมป์ของเรา

พี่โก้และพี่อ้อม... อีก 2 คนที่จะร่วมพิสูจน์ว่า ถึงจะตามมาแจมได้แค่ช่วง 4 วันหลัง มันก็มากพอ ที่จะทำให้ คุณภาพชีวิตของพวกเราที่แคมป์ดีขึ้น เรียกได้ว่า ร้านบะหมี่แอบเคือง เพราะขาดรายได้ ทั้งเซี่ยงไฮ้ ไข่เจียว ไข่ต้ม ยำหมูยอ ช่างแซบหลายได้ใจได้อิ่มกันถ้วนทั่ว แถมทั้ง 2คนก็มีฝีเท้าและความตั้งใจ รวมไปถึง ความแข็งแรงที่มากขึ้นทุกๆวัน เรียกความประทับใจได้ครบรสจริงๆจากพวกเราทุกคน ทั้งเสียง เสียง และก็ เสียง เสียงหัวเราะ เสียงเรียก มันดังได้ใจจริงๆ มีอยู่แค่ตอนเดียววันเดียวที่ไม่ได้ยินเสียง...ตอนแรกแอบห่วงๆ พอวันรุ่งขึ้นเท่านั้นแหละ วิ่งปร๋อเป็นจ๋อ สบายหายห่วงเลยยย

นุ่น.... น้องสาวใจเพชร พร้อมเจริญรอยตาม น้ำเพชร ผู้พี่ทุกฝีก้าว... นุ่นเป็นหญิงสาว หนึ่ง เดียวที่วิ่งด้วยกันตั้งแต่วันแรกจนครบระยะ 200โล ระยะไต่ 10,000เมตร.. พัฒนาการและความแข็งแรงรวมไปถึงทักษะทั้งขึ้นเขาลงเขา นุ่นดูคล่องแคล่วขึ้นทุกวันๆ จนพี่สาวแอบเหนื่อย ต้องพยายามไม่ให้ผู้น้องมาแรงแซงทางลง... อีก 1 ตัวอย่างที่เป็นบทพิสูจน์ ใจ ที่แกร่งเกินกว่า ร่างกายที่เมื่อยล้า..รับรองในอนาคต เราจะต้องมีนักวิ่งอัลตร้าหญิงที่มีคุณภาพ ชื่อ นุ่น มาประดับวงการอย่างแน่นอน พี่หนำ ฟันธง

กอล์ฟ... นักวิ่งแรงเยอะพลังเหลือเฟือ... กอล์ฟ เป็นนักวิ่งชายคนเดียวเช่นกันที่ทุบระยะ 200โล ระยะไต่ 10,000เมตร ได้อย่างสมบูรณ์ กอล์ฟ เป็นนักวิ่งเทรลโดยสายเลือด ทักษะอยู่ในป่าในเขานี่ดูคล่องแคล่วผิดหุ่นและภาพลักษณ์ที่เราเห็นๆบนถนนทั่วๆไป หนุ่มน้อยที่พลังเหลือเฟือเลยควบคุมพลังไม่อยู่มีช้ามีเร็วเว่อร์เป็นระยะๆ แต่ตลอดแคมป์ กอล์ฟเรียนรู้ที่จะปล่อยพลังอย่างถูกที่ถูกเวลามากขึ้น และนั่นหมายถึงกอล์ฟที่กำลังจะก้าวไปเป็นอีก 1 คนกับความฝันพิชิต 100โล ที่รับรองและการันตีความสำเร็จได้เลยขอแค่ทำให้เหมือนเซ็ต 4 ใน Hill Repeat ก็พอ...

แจ็คกี้... ได้ยินชื่อนี้แล้ว ขาสั่น... กลัวจนขาสั่น กับ พัฒนาการ ที่ตั้งแต่ วันก่อนวิ่ง น้องแจ็ค แอบมีขาสั่นวิ่งไม่ไหว เดินไม่ได้ กินไม่ลง..จนถึงวันสุดท้าย แจ็ค ไม่ทำให้พี่หนำผิดหวัง สอบผ่านอย่างสมบูรณ์แบบแรงเหลือๆไม่ทิ้งลายอดีตนักวิ่งเลย รออีกไม่กี่อึดใจ น้องแจ็ค จะฆ่ายักษ์ ตัวอื่นๆให้ดู...

ขอบคุณไปถึง Local Guide ทุกๆท่านที่มาร่วมสร้างสีสัน ดูแล เท็คแคร์ ให้กับแคมป์ Aim4More ของเรา เอซ ยศ พี่นที พลอย อ๋า วุธ โหน่ง อ.ธวัชชัย ยุ้ย บอล และรวมไปถึง Guest รับเชิญ อย่างพี่จุ๋ง น้องกิ๊ฟ ทุกท่าน...

ปิดแคมป์แรก กับ บทพิสูจน์ หัวใจแกร่ง จากนักวิ่งทุกๆท่าน

เปิดแคมป์ ต่อๆไป ไว้รอ นักวิ่งที่อยาก พิสูจน์ หัวใจ ทุกๆคน

เจอกันใหม่เดือนหน้าคร่าาาา

VDO AIM4MORE TRAIL RUNNING CAMP

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ 😁
ใครเล่นน้ำ สงกรานต์ยังไงก็ระมัดระวังกันด้วยนะคะ เดี๋ยวเปียก 555 😅

วันนี้ เข้า วันที่ 3 ของการเข้าแคมป์ AiM4More Trail Running Camp 10-19เมษา58 วิ่งๆอยู่ให้มานึกถึงการวิ่ง วิบาก ออกแนว Obstacle Run

อีกหนึ่งบรรยากาศความมันๆฮาๆ กับการวิ่ง แบบต้องมีอุปสรรค เพราะถ้าราบเรียบ ชิว ไปคงไม่ใช่แนวแน่ๆ

Obstacle Run จะถูกจัดให้มีขึ้น วันที่ 26เมษา นี้ที่แก่งกระจาน การวิ่งจะมีทั้งปีนป่าย ลอดเชือก มุดน้ำ กระโดดข้ามกำแพง ซึ่งบางอันต้องยอมรับเลย ว่าไม่ง่ายเลยสำหรับสาวๆรูปร่างแบบเรา 😡😅 แต่โชคดีที่งานแบบนี้เค้ามี ผช. ที่ เป็นสุภาพบุรุษ ทั้งให้เราเหยียบมือ ทั้งออกแรงช่วยดึงจากด้านบน อีก 1 บททดสอบ ความเป็นชาย ทั้งๆที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน ต้องขอบคุณหนุ่มๆทุกคนเอาไว้ล่วงหน้า ถ้าเจอหนำเห็นเก้ๆกังๆขออย่าได้ลังเล ช่วยฉุด! หนำขึ้นไปด้วยก้อพอ 😅😥

ถุงมือ! อย่าได้ลืมเด็ดขาด อุปกรณ์ที่สำคัญพอๆกับรองเท้าวิ่ง ไม่งั้นกว่าจะวิ่งจบผ่านครบทุกด่าน มือคงถลอกปอกเปิก ปวดแสบปวดร้อนซะไม่มีดีเลย

ว่าแล้วต้องแอบไปซ้อมวิชาตัวเบา กระโดดลอยตัว เพื่อผ่าทุกด่านไปให้ได้
ใครมือใหม่ๆสำหรับการวิ่งก็ไม่ต้องกลัวนะคะ เค้ามีระยะ แบบ 7โล และ 14 โล หรือ ถ้าจะให้ดี ลงเป็นทีมไปเล้ยยย มีเพื่อนวิ่งไม่เหงาดี

ใครยังไม่ตัดสินใจยีงงใจยังงัยรีบหน่อยนะคะ ไม่งั้นคงต้องรออีกนาน.. วิ่งมันส์ๆแบบนี้ อย่าปล่อยผ่านค่ะ แนะนำจริงๆ 😉

ไว่เจอกันงายนี้นะคะ 😁